Dziwna przyjaźń i Radość poznania - Zbigniew Wolf

Nic oprócz słów malowanych

złotem nie mam dla Ciebie

pod obłokiem sceny,

nic z rzeczy najzwyklejszych

w ostatecznej niedoskonałości

nocy i ani ciepłej wyobraźni

pod palcami, co mogłaby

zalśnić nawet błyskiem

dziwnej przyjaźni

nic oprócz słów nie mam

pomiędzy zwątpieniem,

a grzechem nagim -

i wyuzdanym na prześcieradle,

bielszym od spowiedzi.

Jesteś moim wiernym cieniem,

co śpi przy oknie uchylonym

na wschód, i na pola

rozświetloneświatłem -

jaśniejszym niż świt u powiek

jesteś moim ugodzonym bólem

w dno serca, co zabija

roją radość poznania

rzeczy wielkich i niepojętych

bez słów w najdelikatniejszym

dotyku słońca na moich oczach

wilgotnych od żalu,

i wstydu.