Prawdziwa prowokacja i Zmienność - Zbigniew Wolf

w cierpliwych palcach

ten biały nalot wiersza,

ta szczelina ust,

jak zastygły uśmiech

nie nazwanej ironii,

i prawdziwej prowokacji

co opływa, jak krew

w zmetaforyzowanych,

i zmysłowych wierszach

na dobranoc

ten biały nalot wiersza,

i ta myśl zespolona

precyzyjnie z tętnem skroni,

wciąż dobijająca się

do jasności w oczach,

by szukać słów-

tylko prawdziwych, jak las,

co w ciemności się przyśnił.

 nasze najpiekniejsze dniu i noce,

są jeszcze przed nami

w strumieniu bladym lęku,

i zieleni, albo w zapachu

mokrych liści unnej już jesieni,

co dźwiękiem skrzypiec

znów się żali i otwiera

gwieździsty parasol nieba

nad nami rozświetlonymi

błyskawicą zmienności

nasze najpiękniejsze dni i noce,

będą ocalone, bo jesteśmy

od innym lepsi w umiejętności

nabytych wrażeń,

co rozpoznają natychmiast,

dobro od zła-

nawet w największym ukryciu.