Poniedziałek Wielkanocny - śmigus, czy dyngus?

Poniedziałek Wielkanocny - nazywany również drugim dniem świąt upływa pod znakiem spotkań rodzinnych i towarzystkich, z dawien dawna jest dniem zabaw, lejącej się wody, zalotów, żartów, ogólnej wesołości i radości.

Najważniejszym i najbardziej znanym zwyczajem jest oblewanie się wodą, czyli tzw. Śmigus-dyngus. Początkowo były to nazwy dwóch odrębnych i bardzo starych obrzędów. Śmigusem nazywano zwyczaj oblewania wodą, głównie dziewcząt na wydaniu i młodych kobiet, a także smaganie zielonymi gałęziami i witkami wierzbowymi (śmigus zielony lub suchy).

Dyngusem nazywano natomiast pochody młodzieży męskiej, często w przebraniach i z różnymi rekwizytami, połączone z kwestą świąteczną - z wypraszaniem darów, przede wszystkim jaj wielkanocnych i świątecznego jadła.

Z czasem obrzędy te zostały połączone pod wspólną nazwą śmigusa-dyngusa i zdominowane przez polewanie wodą.

Zwykle inicjatywa oblewania wodą należała do mężczyzn, którzy na ładne i lubiane dziewczęta wylewali całe wiadra wody, dawniej wrzucali je do stawów i sadzawek. Dziewczyny chowały się i uciekały z piskiem, ale w gruncie rzeczy były zadowolone z takiego stanu rzeczy, gdyż im więcej wody wylewano na nie, tym większe miała powodzenie. Nie było więc końca szamotaniu, śmiechom, gonitwom i piskom.

EM